Twee maanden gehad

Hallo allemaal!

Ben ik weer! Het is alweer een paar weken geleden en in die tijd heb ik een hoop meegemaakt. Half oktober verliet ik Curitiba. Eerste stop, het eiland Ilha do Mel (ofwel honey island). Eerst een paar uur met de bus, vervolgens natuurlijk precies de boot missen en een uur mogen wachten. Aangekomen op het eiland loop ik compleet de verkeerde kant op, waardoor nog een uur later ik pas aankom bij mijn hostel. En dat is behoorljik knap, want zo groot is het bewoonde gedeelte daar niet. Tijdens mijn reis en in het hostel kwam ik telkens dezelfde gast tegen en na een tijdje raakten we aan de praat. Zo werd het nog een gezellige dag op dit eiland. Het eiland zelf staat vooral bekend om het feit dat er geen gemotoriseerd verkeer is. Je kunt er alleen wandelen of fietsen. Ik durfde hier maar een dagje te blijven (het zat er vol met muggen) dus de volgende ochtend moest ik om half 8 op de boot richting het havenstadje Paranagua om daar een bus naar Florianopolis te kunnen pakken. De boottocht was erg mooi, tussen allemaal eilanden door en we hebben zelfs dolfijnen zien zwemmen naast onze boot na een tijdje!

Die avond ben ik aangekomen in Florianopolis. Een eiland wat verder in het zuiden dat bekend staat om zijn stranden en erg populair is onder surfers. Ik zat er in een leuk backpackers hostel, waardoor er constant mensen waren om wat mee te doen. Het was ook ineens een heel andere wereld, ze spraken er Engels!! Dat gebeurt bijna niet in Brazil. Maargoed, op het eiland heb ik een mooie trek gemaakt over de heuvel, met twee Europeaanse vrouwen die op het eiland woonden en die ik halverwege tegenkwam. Die avond zijn we vervolgens uitgegaan met een hele groep van het hostel. Dat was weer eens een drama. De eerste kroeg kwamen we niet binnen, vervolgens hebben we een half uur door de regen gelopen naar een of andere ontzettend foute kroeg waar het alleen maar naar Marihuana rook (wat het overigens ontzettend vaak doet in brazil, en brazilianen vinden het vet cool als ze marihuana roken en dat krijg je dus nogal vaak te horen). Maargoed, in deze foute kroeg vol vechtpartijen ook nog, hebben we het dus niet zo lang volgehouden. Om vervolgens weer terug naar het hostel te komen was ook nog een hele tocht. Allereerst wilden we natuurlijk eten. Gelukkig kwamen we een of andere hotdogstand tegen (hier eet je na het uitgaan geen kroket, maar een hotdog). De hotdog was erggg goed, best part of the evening en daarna hadden we ineens een taxi gevonden die ons terugbracht.
Ook heb ik in Florianopolis nog een surflesje genomen (gewoon omdat het erbij hoort). Het was best vet, maar ik blijf niet zo´n grote fan van water, dus erg goed ging het niet.

Na een paar dagen op Floripa ben ik met de nachtbus doorgegaan naar Foz do Iguacu, de beroemde watervallen. S Ochtends aangekomen ben ik mijn bagage gaan droppen en direct naar het Braziliaanse gedeelte gegaan. Allereerst heb ik daar het birdpark bezocht (een park met voornamelijk heel veel papegaaien, maar wel vet) en daarna ben ik doorgegaan naar de Braziliaanse watervallen. Het Braziliaanse park is niet zo groot. Het is maar een wandelingetje van een kilometer ofzo, maar je hebt een mooie overview vanaf deze kant en de watervallen stralen een enorme grootsheid uit. De volgende dag ben ik met een Spaanse uit het hostel (en even later een Zwitser die we in de bus tegenkwamen) naar het Argentijnse gedeelte gegaan. Wat een gedoe is dat zeg! Eerst geld ruilen voor pesos, want in Argentinie doen ze neit aan betalen met kaart. Dan eerst de bus uit bij de braziliaanse grens om een stempel in het paspoort te krijgen. Vervolgens moet je een half uur op een bus wachten (maar wij zijn gaan liften) om er bij de Argentijnse grens weer uit te gaan voor een stempel en dan weer een half uur te wachten op de volgende bus (maar we hebben met zn drieen een taxi genomen). Het Argentijnse gedeelte van de watervallen kent een stuk meer wandelpaden en in het park is het ook een stuk drukker. We hebben er ook een boottocht gemaakt, die bizarr is. Je gaat met de boot naar de watervallen, om er vervolgens midden doorheen te gaan en een paar minuten later sta je zeiknat weer aan wal (maar met 40 graden is dat niet zo heel erg). Iedereen vraagt uiteindelijk welke kant je nou het leukst vindt, maar ik vond beide kanten van de watervallen prachtig. De derde dag ben ik nog naar een grote stuwdam geweest (Itaipu) op de grens van Brazilie en Paraguay. Het is een van de grootsten van de wereld, een enorm bouwwerk, best vet om te zien.

Die avond ben ik op de bus gestapt. Omdat ik eindelijk een betaalbare vlucht naar peru had gevonden (Sao Paulo - Lima), maar omdat het me sterk is afgeraden om in mijn eentje naar de chaotische stad Sao Paulo te reizen, moest ik een tussenstop zien te vinden tussen Foz en SP in. Ik ben met de bus naar Ponta Grossa gegaan. In dit kleine stadje (erg gemoedelijk), waar ineens weer geen woord Engels wordt gesproken, ben ik op bezoek gegaan bij het nationaal park Vila Velha (zandstenen en kraters) en ben ik de Nederlandse kolonie Carambei op gaan zoeken.
Vervolgens met de bus naar SP, om direct naar het vliegveld te gaan en door te gaan naar Lima. Na een nachtje in Lima te zijn gebleven (een enorm chaotische en grootse stad) heb ik de bus van 21 uur naar Cusco gepakt. De rit is erg mooi, en de tijd is goed te overbruggen. Maar omdat we midden door het Andesgebergte heen gaan en Cusco nogal hoog ligt, heb ik de afgelopen twee dagen ziek op bed doorgebracht. Het gaat nu eindelijk wat beter en ik hoop vanaf morgen Cusco te kunnen verkennen.
Op zaterdag begint de trek waarmee ik in een paar dagen uiteindelijk bij Machu Picchu uitkom. Erg veel zin in!